Şiir Hayatım - Cahit Sıtkı Tarancı


	Şiir Hayatım - Cahit Sıtkı Tarancı

ANLAMAK

Yaşım ilerledikçe daha çok anlıyorum

Ne büyük nimet olduğunu ah ey güzel gün

Boş yere üzülmekte mana yok anlıyorum

Kadrini bilmek lazım artık her açan gülün

Şükretmek türküsüne daldaki her bülbülün

Yanmak da olsa artık aşk ile yaşıyorum.

AŞK MASALI

Nerde ne zaman bu hava çalınsa

Hoş geldi geçmişteki güzel günler

Nereye gidersen git günlük tasa

Bırak biraz da şad olsun gönüller

Beşiktaş'ta gün görmüş bir bahçede

Nisan akşamlarının en tatlısı

Sevdiceğim on dördünü sürmede

Bende gönüllerin en kanatlısı

Ben delikanlıyım o kız ve dilber

Bahar kokan o yanıp tutuşan ben

Şakadan derken dalmışız beraber

Aşk bahçesine çıkılmaz içinden

Ölüyorum senin için güzelim

Nasıl gülüp sokuluyor sahi mi

Saçlarını okşayan hangi elim

Kollarımda o yarin kendisi mi

Çöl olsa aşar dağ olsa yıkarım

Bizi ayıran kalın duvarları

Bu acı gerçeğe sonradan vardım

Gök çoktan yeşildir,dal çoktan sarı

Bir define var gitsem bulur muyum

Öpüştüğümüz ağaçlar altında

Sevmek devam eden en güzel huyum

İnsan bir kere sever hayatında

Ben değilim söz açan gelecekten

Var mı yok mu alemde bir o akşam

Hiçbir şey istemiyorum felekten

Bir daha seninle beraber olsam

AVUÇLARIMA SIĞMIYOR YILDIZLAR

Öyle dalmışım ki bu akşamüstü,

Komşu arsadır gözümde gökyüzü.

Ben dünyadan bihaber bir çocuğum,

Kayıp zıpzıplarımı arıyorum.

Koşun çocuklar, koşun komşu kızlar,

Avuçlarıma sığmıyor yıldızlar.

BEN AŞK ADAMIYIM

Dolaştığım denizlerce düşünüyorum,

Bineceğim son gemi değil midir

Hayır sahibi omuzlarda giden tabut.

Herkes gibi teselliye muhtaç olsaydım eğer,

Derdim ki: "Elbet bir ağlayanım olur benim de;

Ramazan geceleri Yasin okuyanım,

Baharda kabrime menekşe getirenim de."

Fakat bütün bunlar da olur,

Yine tasa etmem,

Yine kırılmam kimseye.

Ben aşk adamıyım,

Sevmeye geldim insanları,

Gönlümle, elimle, kafamla sevmeye;

Hesapsız, karşılıksız,

Ayrılık gayrılık gözetmeden.

Gün gelip gidersem şayet,

Öyle severekten gideceğim ki,

Karanlık kıyılardan bile olsa,

Candan selamlarım,

Civarımdan geçecek gemileri;

Güneşli gemileri;

Şarkılı gemileri;

İçlerinde kendim varmışım gibi!

BİR UMUT

Yorgunsun,uzaklardan gelmişsin;

Yitirmişsin neyin varsa birer birer.

Bir sağlık,bir sevinç,bir umut...

Onlar da neredeyse gitti gider.

Dost bildiğin insanların yüzleri

Aynalar gibi kapkara.

Suyu mu çekilmiş bulutların?

Dönmüşsün kuruyan ırmaklara.

Taşlara düşen saat gibi,

Ne artı, ne eksi.

Bir sağlık,bir sevinç,bir umut

Hikaye hepsi.

BİZ NEREDEYİZ SEVGİLİM

Gecesi benden, mehtabı senden

Bir bahçesi var ki aşkımızın,

Mevsimlerdir dolaşırız, bitmez.

Kim demiş ki zamanla gül solar?

Bülbül hiç yorulur mu türküden?

Dilbersin işte, delikanlıyım.

Ne hikmettir bu Yarab, ne güzel!

Herhalde yeryüzünde değiliz;

Sahiden biz nerdeyiz sevgilim?

AŞKIMIZ

Zulmü pek çok insafı az

Hayata karşı aşkımız

Ne etseler ki çatlamaz

Bir sabır taşı aşkımız.

Samanlık seyran dediğin

Aşkımız aşk ile zengin

Dünyada her güzelliğin

Yol arkadaşı aşkımız.

Alın yazım alın yazın

Yıldızım oldu yıldızın

Temeli sağlığımızın

Her şeyin başı aşkımız

DESEM Kİ

Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır

Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor

Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini

Ormanların en kuytusunu sende görmekteyim

Senden kopardım çiçeklerin en solmazını

Toprakların en bereketlisini sende sürdüm

Sende tattım yemişlerin cümlesini

Desem ki sen benim için,

Hava kadar lazım,

Ekmek kadar mübarek,

Su gibi aziz bir şeysin;

Nimettensin, nimettensin.

Desem ki...

İnan bana sevgilim inan

Evimde şenliksin bahçemde bahar

Ve soframda en eski şarap

Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,

Rüzgarla nehirlerle, kuşlarla beraber.

Günlerden sonra bir gün,

Şayet sesimi fark edemezsen

Rüzgarların nehirlerin kuşların sesinden,

Bil ki ölmüşüm.

Fakat yine üzülme müsterih ol

Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini

Ve neden sonra

Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede

Hatırla ki mahşer günüdür

Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.

GECE ŞARKISI

Âlemde gündüz gönlüme işkencedir;

Bence bayram ufukta gün bitincedir.

Günün geçit vermez karlı dağlarını

Sanki sihirbaz bir el eritincedir.

Bütün gün beklediğim bahar ki gece,

Gökte yıldızların da ümidincedir.

Yollar, yollarda nihayet içime denk,

Sonsuzlaşarak başı boş gidincedir.

Ben ister güleyim, ister ağlayayım,

Sesimi yalnız kendim işitincedir.

Âlemde gündüz gönlüme işkencedir;

Bence bayram ufukta gün bitincedir.

GÜN OLUR Kİ

Gün olur ki ne gökyüzü para eder,

Ne deniz kenarı, ne bağlar bahçeler.

Gün olur ki ne kız ne rakı ne şiir,

Hiçbir sey insanı sarmaz, kandıramaz;

Her çeşmeden boş döner, elindeki tas.

Gün olur ki çıldırmak işten değildir.

GİDİYORUM

Çölde bir yolcu gibi yalnızlığım içinde

Kavrulup gidiyorum.

Serseri bir rüzgar gibi hep ganimet peşinde

Savrulup gidiyorum

Serçe kadar pervasız, bir günden ötekine

Atlayıp gidiyorum.

Bütün kumaşlarını açtığım gibi yine

Katlayıp gidiyorum.

Bir kış güneşi gibi ben keyfimin esiri

Görünüp gidiyorum.

Ne belli yerim var, ne de sevdiğim biri

Sürünüp gidiyorum.

HEPSİNDEN BETER

Kimi insan derbeder

Ömrünü heba edip gider.

Kimisi maişet derdine düşmüş

Rahattan bihaber.

Olmayacak işler peşinde

Kimisi taban teper.

Kimisi dul, kimisi öksüzdür

Alınyazısı kahreder.

Aklından zoru var kiminin

Merhamet ister.

Ben sevda çekerim

Hepsinden beter.

İLK AŞK

Felek ne kadar kahretse kalbimize,

Zaman zaman hatırladığımız olur

Hangi dilber ilk aşkı tattırdı bize!

Bir hatırayla yaşadığımız olur.

Ah o yaz gecesi, o mehtab, o havuz!

Balkonundan gül atan cömert sevgili!

Aşkınla deli divane olduğumuz

Sarmaşığa tırmandığımızdan belli.

Belki bugün bu yaşta tekrar olunmaz

İlk aşk gecesinin masum yeminleri.

Fakat nerde ilk öpüşün verdiği haz!

Saadet bilmiyorum o hazdan gayri.

KORKTUĞUM ŞEY

Gün çekildi pencerelerden;

Aynalar baştan başa tenha.

Ses gelmez oldu bahçelerden;

Gök kubbesi döndü siyaha.

Sular kesildi çeşmelerden;

Nerden dolacak bu tas nerden,

Nergislerin açtığı yerden

Ey kuş uçurtmıyan ejderha?

Ne yardan geçilir, ne serden;

Korkuyoruum bu gecelerden.

Bel bağladığım tepelerden

Gün doğmıyabilir bir daha.

SEN DE HER ŞEY GİBİ

Sen de her şey gibi,yakınımda iken,

Sen de oluyorsun gözlerimde diken.

Git,git benden uzak,uzak bir yere git;

Ne olur,içimde her zaman bir ümit,

Her uzak şey gibi öyle yalnız hayal,

Yalnız rahiya,renk,şarkı halinde kal.

SEN YOKSUN Kİ..

Gün çingeneler gibi göçebeydi ufukta,

Çimenler üzerinde yuvarlandığımız gün,

Akarsulardı gittikçe kararan boşlukta;

Sularda yüzünden yayılan tatlı bir hüzün..

Göğe sessizce yükselen ay on dördündeydi;

Gece akasya dalında asılı gölgeydi,

Bahtiyar başlarımız aynı penceredeydi!

Hala o penceredeyim, lakin sular ölgün;

Sen yoksun ki, vefasız, sularda ay görünsün...

ŞAŞIRDIM KALDIM

Şaşırdım kaldım nasıl atsam adım;

Gün kasvet gece kasvet.

Bulutlar, sisler içinde bunaldım;

Gök mavisine hasret.

Olmuyor seni düşünmemek Tanrım,

Ummamak senden medet.

Suyun dibine vardı ayaklarım;

Suyun dibinde zulmet.

Kalmadı ümidin soluk ve cılız

Işığında bereket.

Ve ölüm, kapımda kişner, sabırsız

Bir at oldu nihayet,

YALNIZLIĞA DAİR

Can yoldaşın olmazsa olmasın

Yalnızım diye hayıflanmayasın,

Eğilmiş üstüne gökyüzü masmavi

Bir anne şefkatine müsavi.

Üç adım ötede deniz

Dosttur, ne öfkesi ne durgunluğu sebepsiz.

Bir derdin varsa açabilirsin ağaçlara

Ağaç yaprak verir, sır vermez rüzgara

Ve kış yaz,

Dalda kuş eksik olmaz

Dağ başında duman

Yalnızlık nedir göreceksin

öldüğün zaman.

Bugün 15777 ziyaretçikişi burdaydı!